Günnur Özsoy tek bir izlek altından çok katmanlı yönelimler ortaya koyarken heykel sanatına dair geleneksel algıları yıkıyor ve yeni bakış açıları oluşturuyor. Hasan Pehlevan ise tarihsel önemi olan formları yeniden restore ediyor. Eserlerinde aidiyet, kimlik ve tarihi kültürel yapıların tahribatını konu ediniyor. İki sanatçı üretim biçimlerindeki paralellik ve kurdukları diyalog ile eserleri şekillendiriyor. Özsoy’un bu proje için ürettiği heykeline Pehlivan kendi paternlerini uyguluyor. Pehlevan’ın kendini özgürce ifade edebildiği bir disiplin olan duvar resmi ise Özsoy’un desenleriyle birleşiyor.
